نقد هستی را خدا بر آل طاها هدیه کرد           تا علی را غنچه ای بی مثل و همتا هدیه کرد

در بهشت آرزو با خـلقت نــور حسین           عشق را عشق آفرین مفهوم و معنا هدیه کرد

در سپهرعشق و آزادی خدای ذوالجلال           در پگاه نور خورشیدی دل آرا هدیه کرد

باز بحر بیکـرانِ رحمت حق مـوج زد           گوهری از بحر لطف خود به زهرا هدیه کرد

غنچـۀ لب های حـیــدر با تبسم باز شد            زین گل سرخی که بر او حق تعالی هدیه کرد

عرشیان گفتند از عرش برین با فرشیان           گوشوارِعرشِ خود را، حق به مولا هدیه کرد

من نمیگویم خدا گل داد در دست علی           بلکه می گویم به او باغی مصفا هدیه کرد

تا حسین بن علی چشمان خود را باز کرد           فطرس بی بال و پر را بال زیبا هدیه کرد

با شکوفــائیِ خود دلــدادگان عشق را           یک جهان شیدائی و شور و تمنا هدیه کرد

تا دل ما را به نور خویش نورانی کند          مهر او را دست رحمت بر دل ما هدیه کرد

روزاول حق به اوبخشید عرش و فرش را          روز آخر او تمام هستیش را هدیه کرد

شکر لِله ای «وفائی» از ولا و مهر او          توشه ای بر ما خدا از بهر فردا هدیه کرد